-Ale czy nie powinniśmy się cieszyć również najmniejszymi rzeczami? - Zapytałem - dzięki tam małym płatkom, ziemia może odpocząć i narodzić się na nowo
-No pod twoimi łapami to nie wyjdzie - Stwierdziła
Rozejrzałem się
-Niestety taka ma natura - Mruknąłem nie pocieszony
-Jeszcze przed chwilą mówiłeś byśmy cieszyli się najmniejszymi rzeczami - Spojrzała na mnie kątem oka - Teraz ty będziesz odpowiedzialny za grupę, musisz ogrzewać szczeniaki, to są cuda natury - podniosła kąciki ust
-Do czegoś się przydam, czyżby wszystko mogło być arcydziełem? - skupiłem się i z ognia stworzyłem wielkiego pegaza, który po chwili zniknął.
Poczułem gorącą parę. Spojrzałem pod łapy. Jeszce więcej wody.
-Wybacz... Niestety każdy żywioł walczy ze sobą
<IceGlance?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz